Opowiedz mi historię…

Opowiem Wam historię… A tak właściwie, to uczniowie mieli ją opowiedzieć mnie, a dokładniej to napisać… Ostatnie dni zdalnego nauczania dłużyły mi się niemiłosiernie. Nie wiedziałam, jak siedzieć na krześle – lędźwie dawały mi się we znaki, oczy zresztą też (nie od siedzenie rzecz jasna…), do tego pojedyncze twarze na kamerkach i tylko przez chwilę nie mobilizowały mnie do pracy. Ćwiczyliśmy (po raz kolejny) umiejętność pisania opowiadania. Jak już wiecie dłużyło mi się, nudy na pudy i w ogóle źle. Rozejrzałam się po pokoju i nagle… Tadam! Dopadło mnie olśnienie. Taki, wiecie, zwrot edukacyjnej akcji, która miała się chylić już ku końcowi. Nabrałam impetu, nowych słów w usta i … zaczęło się dziać.

Co postanowiłam? 

  1. Otworzyć dokument Google do wspólnej edycji.
  2. Podzielić uczniów na grupy trzyosobowe.
  3. Poprosić, by każdy uczeń z grupy wyjrzał przez okno i zrobił zdjęcie (ale bez ludzi), a następnie wrzucił to zdjęcie do dokumentu o swojej nazwie (np. grupa Martyny).
  4. Poprosić uczniów, by wpisali do dokumentu nazwę jakiegoś przedmiotu;

Po uzupełnieniu wyglądało to tak:

I co dalej?

Teraz nastąpiła część właściwa. Poprosiłam uczniów, by w grupach napisali opowiadanie detektywistyczne, w którym jako detektywi będą poszukiwali zaginionego przedmiotu (zapisany w dokumencie). Detektyw otrzymał od złodzieje trzy zdjęcia (w dokumencie) jako wskazówki. Należało wymyślić świat przedstawiony, nakreślić bohaterów, stworzyć fabułę, pamiętając oczywiście o elementach opowiadania twórczego.

No i zaczęło się pisanie, a ja mogłam odetchnąć z ulgą. Na kolejnych lekcjach przedstawiciel grupy odczytywał wypracowany tekst, a pozostali uczniowie dawali dla grupy informację zwrotną. Spróbujcie. Będzie inspirująco.

Udanych zajęć.

IB


0 komentarzy

Dodaj komentarz

Avatar placeholder

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *