Podróże małe i duże – czego nas uczy „W pustyni i w puszczy”

Literackie podróże z powieścią Sienkiewicza

Powieść. H. Sienkiewicza pt. „W pustyni i w puszczy” jest różnie odbierana przez młodzież. Jedni są nią zachwyceni, a inni nie mogą „przebrnąć” nawet przez jej pierwsze strony. Oczywiście znajdą się i tacy, którzy w ogóle nie zajrzą do książki (lub jej nie wypożyczą). Naszą rolą jest więc tak poprowadzić lekcję, by każdy uczeń zapamiętał z lektury jak najwięcej…

„Lektura nad głowami"

Pierwszą lekcję poświęciłam na sprawdzenie znajomości lektury poprzez ulubioną metodę mojej klasy, którą nazywam „lekturą nad głowami”. Polega ona na rozwieszeniu na sznurku kartek z pociętymi pytaniami. Uczniowie ( w grupach) podchodzą do swojej kartki, wyrywają pytanie i muszą na nie pisemnie odpowiedzieć w zeszycie.  Po następną kartkę można pójść dopiero wówczas, kiedy wszyscy członkowie grupy mają wpisaną do zeszytu poprawną odpowiedź. Ta metoda pozwala mi od razu zorientować się, kto nie przeczytał lektury… Ponadto to świetny sposób na oderwanie uczniów od ławek…

Więcej na temat takiej metody znajdziecie tutaj: „Lektura nad głowami"

Port – Said? A gdzie to jest?

Jedną z lekcji poświęciłam na omówienie z uczniami motywu podróży w tej powieści. W tym celu wspólnie ustaliliśmy miejsca, w których zatrzymywali się nasi  bohaterowie. Następnie młodzi ludzie otrzymali ode mnie wydrukowaną mapkę  Afryki, na której mieli zaznaczyć trasę podróży Stasia i Nel. Do tego uczniowie zadania mogli wykorzystać telefon komórkowy z mapą Googla, a ci, którzy woleli pracować tradycyjnie, korzystali z mapy papierowej. To zadanie utrwalało przede wszystkim umiejętność wyszukiwania informacji w różnych źródłach.

Porównujemy  przyrodę  Afryki i Europy

Kolejne zajęcia związane były z analizą afrykańskiej przyrody. Tutaj uczniowie pracowali z tekstem, wyszukując odpowiednie fragmenty w książce. Następnie poprosiłam, by na zajęcia przynieśli jesienny liść. Na początku ustaliliśmy zalety natury krajów Afryki i Europy (w tym oczywiście Polski), a następnie młodzi ludzie przystąpili do redagowania opisu liścia, zwracając uwagę na jego wielkość, kolor czy fakturę.

Stacje zadaniowe trochę inaczej

Lekturę utrwaliliśmy też podczas pracy metodą stacji zadaniowych, którą nieco zmodyfikowałam. Zadania w kopertach czekały na uczniów w kopertach oznaczonych cyframi. Dla każdej grupy był przygotowany ten sam zestaw zadań. Po kolejne zadanie z koperty mógł podejść ten przedstawiciel grupy, którego zespół poprawnie wykonał polecenie, a każdy z uczestników grupy wpisał je do zeszytu.  Tym oto sposobem okiełznaliśmy powieść Sienkiewicza, starając się ją uwspółcześnić. Myślę, że nam się udało. 😉

Udanych zajęć. 🙂

IB.